فیلسوف ایرانجهانی،منوچهر جمالی درگذشت
شنبه 7 ژوئيه 2012
http://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article2132
شنبه 7 ژوئيه 2012
http://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article2132
منوچهر جمالی فیلسوف واندیشمندی به تمام معنا ایرانجهانی و رویارو با اسلام در 84 سالگی در تبعید درگذشت. او در بامداد 5 شنبه 5 ژوئن2012 در شهر مالاگای اسپانیا برجهان دیده بست.
جمالی فیلسوفی ژرف اندیش بود که از سوی بیشترینۀ معاصرانش دریافته نشد. ژرفای دید واندیشۀ او در دسترس کسانی که شجاعت غواصی در اقیانوسهای ژرف را ندارند ناممکن بود وهست. سامانۀ فلسفی او برشالودۀ فرهنگ سیمرغی ایرانزمین- زنخدایی- استوار بود.
او از درون رویدادها و استوره‌ها، درفراسوی زبان‌های ایرانی و آلمانی، و درکشاکش با تحجراسلامی، نشان می داد که چگونه اندیشۀ ایرانی بال هایی جهانگستر داشته و دارد، و چگونه گوهر فرهنگ سیمرغی ایرانیان با عبودیت اسلامی ناهمساز و درستیز است. او به آشکار و شجاعانه، اما مستدل، اسلام را به چالش می کشید. جمالی اندیشمندی نه تنها عاقبت اندیش و مصلحت گرا نبود، بل فیلسوفی شجاع بود که خود و خلاقیتش را به هیچ قدرت وحکومتی نفروخت. درتنگنا و تنگدستی، با خود و درخود زیست. یادمان نمی رود که چندین بار از ما خواست نام «انجمن آرای ایران» را به «جمهوری ایرانی» تغییر دهیم.
اکنون تنها اندیشه‌ها و کتاب های پرشمار او درمیان ما است. اندیشه‌هایی که نام این فیلسوف ایرانجهانی را در امروز و فردای ایران، و در بازاندیشی ایرانیان به گوهر ایرانی و انسانی، جاری و درخشانتر خواهد کرد. بدون تردید، سیر آیندۀ اندیشه در ایرانزمین، وامدار این بزرگمردِ فرهنگ و خرد خواهد بود. یادش گرامی، راهش پررهرو باد.
http://www.jamali.info/index.php
جمالی فیلسوفی ژرف اندیش بود که از سوی بیشترینۀ معاصرانش دریافته نشد. ژرفای دید واندیشۀ او در دسترس کسانی که شجاعت غواصی در اقیانوسهای ژرف را ندارند ناممکن بود وهست. سامانۀ فلسفی او برشالودۀ فرهنگ سیمرغی ایرانزمین- زنخدایی- استوار بود.
او از درون رویدادها و استوره‌ها، درفراسوی زبان‌های ایرانی و آلمانی، و درکشاکش با تحجراسلامی، نشان می داد که چگونه اندیشۀ ایرانی بال هایی جهانگستر داشته و دارد، و چگونه گوهر فرهنگ سیمرغی ایرانیان با عبودیت اسلامی ناهمساز و درستیز است. او به آشکار و شجاعانه، اما مستدل، اسلام را به چالش می کشید. جمالی اندیشمندی نه تنها عاقبت اندیش و مصلحت گرا نبود، بل فیلسوفی شجاع بود که خود و خلاقیتش را به هیچ قدرت وحکومتی نفروخت. درتنگنا و تنگدستی، با خود و درخود زیست. یادمان نمی رود که چندین بار از ما خواست نام «انجمن آرای ایران» را به «جمهوری ایرانی» تغییر دهیم.
اکنون تنها اندیشه‌ها و کتاب های پرشمار او درمیان ما است. اندیشه‌هایی که نام این فیلسوف ایرانجهانی را در امروز و فردای ایران، و در بازاندیشی ایرانیان به گوهر ایرانی و انسانی، جاری و درخشانتر خواهد کرد. بدون تردید، سیر آیندۀ اندیشه در ایرانزمین، وامدار این بزرگمردِ فرهنگ و خرد خواهد بود. یادش گرامی، راهش پررهرو باد.
http://www.jamali.info/index.php
iran#
پستها
