سه‌شنبه، دی ۰۵، ۱۳۹۱

حميد اکبری-پیشگفتاری بر کتاب قمار هسته ای آیت الله‎

پیشگفتاری بر کتاب ((قمار هسته ای آیت الله)) نوشته آقای خسرو سمنانی
حمید اکبری
((دو چیز طیره عقل است، دم فرو بستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی)) سعدی       
سرنوشت ایران چه خواهد شد؟ این بزرگترین پرسشی است که امروزه در بحبوحه ی بحران فزاینده  ناشی از مناقشه هسته ای میان جمهوری اسلامی و دولت اسراییل به پشتیبانی کشور های غربی، در ذهن همه دلسوزان ایران توام  با نگرانی شدید مرور    می شود. آیا ایرانیان از این بحران به دور از بلای جنگ به سلامت گذار خواهند کرد؟ یا آنکه سایه گسترده شوم جنگ در پی حمله  احتمالی اسراییل بهمراهی آمریکا به ایران، منتهی به سرنوشتی دهشتناک برای کشور ما می شود؟ آیا با بروز چنین فاجعه ای امکان دستیابی به ایرانی دموکرات و مدرن برای دهها سال یا شاید همیشه در همان گورستانهای جمعی که در صورت بروز حمله، مزار انبوه بی شماری از هم میهنان بی گناه ما می گردد، دفن خواهد شد؟ کتاب ((قمار هسته ای آیت الله)) آقای خسرو سمنانی پژوهشی است گسترده  ومستند در باره پی آمد های حمله احتمالی به ایران که هم پاسخگو به این پرسش هاست و هم هشداری است جدی به تمام آنهایی که جنگ با ایران را تنها گزینه باقی برای رفع کردن بحران هسته ای ایران تلقی می نمایند. آقای سمنانی از نادر کسانی  است که با تکیه بر دانش خود به عنوان یک فیزیکدان و برخورداری از سابقه ای پربار در زمینه مدیریت جمع آوری پسمانده های هسته ای و مهار گازهای سمی ناشی از آن، دارای شایستگی ممتاز جهت بررسی این موضوع حساس و حیاتی است.

     در این کتاب گزارش گونه، آقای سمنانی بنابر اطلاعات و استدلال های کارشناسانه  با ارائه آمار و ارقام تخمینی ضایعات و تلفات ناشی از حمله احتمالی به ایران و نیز سنجش تطبیقی با دیگر سانحه های هسته ای در گذشته مانند چرنوبل، تصویری بس هولناک از پی آمد های حمله ی هوایی به تاسیسات هسته ای در ایران را ترسیم می نماید. تصویری که خواب خوش هر انسان با وجدان را مبدل به کابوسی می سازد که در آن نه دهها یا صدها، بلکه هزاران و شاید صدها هزار از خواهران و برادران ما در ایران بر اثر ضربه مستقیم حملات و پخش گازهای سمی وتشعشات هسته ای، مبدل به  مردگانی در خون تپیده با چهره هایی بی نور می شوند. در همان تصویر تیره گون، بخش های قابل توجهی از شهرها و سرزمین ایران یا در جا به خاکستر می نشینند و یا تدریجا خشک و بی جان می شوند. هرگز چنین مباد!

ادامه ...

iran#

بايگانی وبلاگ